اِستِوا (عامیانه: اُستُوا) یا نیمگان نام خطی فرضی است که کره زمین را به دو بخش نیمکره شمالی و نیمکره جنوبی بخش میکند. فاصلهٔ نقاط بر روی خط استوا از قطبهای شمال و جنوب به یک اندازه است.
نام خط استوا در فارسی کاربردی دیرینه دارد و در اشعار فارسی نیز دیده میشود: نمونه از خاقانی: مرکب همت بتاز یکره و بیرون جهان از سر طاق فلک تا به حد استوا.
دّره به فرورفتگی میان دو کوه گفته می شود.
در دانش جغرافیا دلتا زمینی است که از آبرفت رودخانه پدید آمده باشد.این زمین سهگوش با خاک رسوبیش در دهانه رود با دریا قرار میگیرد.
شبهجزیره اصطلاحی جغرافیایی است که بر قطعهٔ وسیعی از خاک (زمین) اطلاق میشود که از یک سوه متصل به خشکی باشد، واز سه طرف دیگر آب آنرا فرا گرفته باشد، مانند: شبهجزیره عربستان، شبهجزیره آسیای صغیر، شبهجزیره مسندم.
نیز نامیده اند.